تقویت‌کننده کم نویز، فرکانس ۹ کیلوهرتز تا ۳ گیگاهرتز، بهره ۴۳ دسی‌بل، شکل نویز ۳ دسی‌بل، P1dB 16dBm

تقویت‌کننده کم نویز (LNA) تقویت‌کننده‌ای با عدد نویز بسیار پایین است. این تقویت‌کننده عمدتاً برای تقویت سیگنال‌های ضعیف و در عین حال به حداقل رساندن تداخل نویز برای بهبود نسبت سیگنال به نویز استفاده می‌شود. این تقویت‌کننده معمولاً در انتهای جلویی یک سیستم گیرنده رادیویی، مثلاً بعد از آنتن، قرار می‌گیرد تا سیگنال‌های ضعیف دریافتی از هوا را تقویت کند.
ویژگی‌ها:
۱. شکل نویز پایین: مشخصه اصلی یک تقویت‌کننده کم نویز، شکل نویز بسیار پایین آن (شکل نویز، NF) است. هرچه شکل نویز پایین‌تر باشد، تقویت‌کننده تداخل نویز کمتری ایجاد می‌کند و در نتیجه نسبت سیگنال به نویز بالاتری خواهد داشت.
۲. بهره بالا: به منظور تقویت مؤثر سیگنال‌های ضعیف، یک تقویت‌کننده کم نویز معمولاً بهره بالایی دارد که می‌تواند دامنه سیگنال را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.
۳. پهنای باند وسیع: بسیاری از تقویت‌کننده‌های کم نویز به گونه‌ای طراحی شده‌اند که پهنای باند بالایی داشته باشند و بتوانند سیگنال‌ها را در طیف فرکانسی وسیعی مدیریت کنند.
۴. پایداری خوب: یک تقویت‌کننده کم نویز باید پایداری خوبی داشته باشد تا هنگام کار در فرکانس‌های بالا از نوسان جلوگیری شود.
تقویت‌کننده‌های کم نویز به طور گسترده در ارتباطات بی‌سیم، ارتباطات ماهواره‌ای، رادار، اقدامات متقابل الکترونیکی، نجوم رادیویی و سایر زمینه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.